مقالات >> سلامت >> دانستنی های سلامت >>
تمام نوزادانی كه به دنيا می آيند تا سن 6 ماهگی دارای يک غريزه طبيعی مكيدن می باشند؛ مكيدن انگشت شست راهی برای ارضای اين نياز و غريزه طبيعی می باشد. پس از اين سن، كودكان انگشت شصت خود را از روی عادت می مكند. زيرا اين عادت آنان را آرام می كند. ممكن است زمانی كه كودک خسته، نگران و يا بی حوصله می باشد اين عادت خود را انجام دهد. متخصصين اطفال اظهار می دارند 18% از كودكان در سنين 2 تا 6 سال دچار عادت مكيدن انگشت شصت می باشند. نظرات مختلفی پيرامون علت اين عادت مطرح می شود اما برخی كارشناسان معتقدند كه مكيدن انگشت سبب آرامش و اطمينان خاطر كودک می گردد.
به نظر می رسد از دلايل عمده در مكيدن انگشت اين است كه مكيدن سينه مادر و یا بطری در اين كودكان كافی نبوده و غريزه مكيدن را در آنها ارضا نكرده است. مكيدن هم‌چنين می تواند نشانه‌ای از وجود يک تنش فيزيكی و احساسی در كودک باشد. اكثر كودكانی كه دچار اين عادت می باشند قبل از 3 ماهگی اين كار را انجام می دهند. نوزادانی كه هر 3 ساعت يک بار شير داده می شوند انگشت شست خود را كمتر از نوزادانی كه هر 4 ساعت شير داده می شوند، می مكند. نوزدانی كه زمان شير خوردن آنها از بطری در كمتر از 10 دقيقه به‌طول می انجامد، احتمال مكيدن انگشت شست در آنها بيشتر از نوزدانی است كه شير خوردن آنها از بطری 20 دقيقه به‌طول می انجامد.
مكيدن انگشت شصت، نبايد با بردن دست در دهان و مكيدن چند انگشت با هم اشتباه گرفته شود. تقريباً تمام نوزدان از زمانی كه اولين دندان آنها شروع به درآمدن می كند (معمولاً در سن 3 تا 4 ماهگی) اين كار را انجام می دهند.
اگر عمل مكيدن انگشت شست پس از 6 ماهگی هم‌چنان ادامه يابد، در حقيقت وسيله‌ای است برای آرامش يافتن كودک و نه ارضای غريزه مكيدن. در اغلب كودكان عمل مكيدن انگشت شصت، خود به خود از بين می رود. زمانی كه كودک به سن 3 تا 4 سالگی می رسد متوجه می شود كه ساير همسالان خود اين عمل را انجام نمی دهند و پس از سن 4 سالگی كودک خود برای متوقف كردن اين عمل انگيزه پيدا می كند.
بهترين زمان برای توجه داشتن و جلوگيری كردن از مكيدن انگشت شصت در كودک، زمانی است كه او برای اولين بار اين كار را انجام می دهد نه زمانی كه او برای چندمين بار اين كار را با موفقيت انجام داده است! اگر عمل مكيدن متوقف نشود و برای سال‌ها ادامه يابد می تواند منجر به بروز مشكلات جدی در ناحيه دهان، دندان و مشكلات گفتاری گردد. بنابراين با استفاده از ابزاری مانند تشويق، صحبت و چندين گام ساده او را كمک نمائيم تا اين عادت را كنار بگذارد. در برخی موارد اگر عمل مكيدن انگشت تا بعد از سن 5 سالگی هم‌چنان ادامه يابد نشان از وجود يک مشكل احساسی، عاطفی در كودک (نگرانی، اضطراب) دارد و بايد اين كودكان توسط پزشک مورد ارزيابی قرار گيرند.
چگونه اين عادت را در كودک متوقف كنيم؟
با كودک خود صحبت كرده و برای او توضيح دهيد كه چرا بايد اين عادت را متوقف كند. برای او بيان كنيد كه كنار گذاشتن اين عادت، به او كمک می كند تا لبخندی زيبا و دندان‌هايی ظريف و مرتب داشته باشد. به او بگوئيد كه ادامه دادن اين عمل، سبب خواهد شد كه مشكلات جدی در رشد دندانهايش به‌وجود آيد.
• با استفاده از يک آينه به او نشان دهيد كه با اين عادت، چه تغيراتی در ناحيه دهان و دندان وی ايجاد خواهد شد.
• برای او توضيح دهيد كه چگونه ميكروب‌های موجود در دستان و يا زير ناخن‌ها می توانند با بردن دست داخل دهان، وارد بدن شده و وی را بيمار كنند.
• به او بگوئيد كه «تو بزرگ شده‌ای» و انجام دادن اين عمل در جلوی ديگران منجر به مسخره شدن وی می گردد.
• البته برای صحبت كردن با كودک خود درباره اين موضوع، بهتر است زمان مناسبی را انتخاب كنيد كه كودک كاملاً آرام و به دور از هرگونه اضطراب و نگرانی باشد؛ از طرفی كودک شما بايد در سنين 4 تا 5 سالگی باشد تا بتواند دلايل شما را فهميده و درک كند.
راهكارهای ارائه شده برای ترک اين عادت :
1- در هفتة اول، انواع سرگرمی ها و بازی هايی را كه لازمه بازی كردن با آنها استفاده از دست می باشد برای او فراهم نمائيد (از قبيل پازل، كارت بازی، سرگرمی ها و ساير فعاليت‌هايی كه مورد علاقه اوست). بهتر است زمان تماشای تلويزیون را محدود كنيد زيرا اكثر كودكان هنگام تماشای تلويزيون انگشت شست خود را می مكند.
2- ممكن است مجبور شويد از بانداژ كردن انگشت شست و ماليدن نوعی ماده بد مزه بر روی نوک انگشت و ناخن استفاده نمائيد. زيرا اين روش به كودك يادآوری می كند كه نبايد انگشت خود را بمكد؛در ضمن به او بگوئيد كه اين كار برای يادآوری كردن به او می باشد نه برای تنبيه كردن وی.
3- زمانی كه كودک شما در خواب می باشد و انگشت شست وی در دهانش قرار دارد، به آرامی انگشت را از دهان وی خارج كنيد. اگر كودک عادت دارد هنگام خوابيدن انگشت شست خود را بمكد، سعی كنيد در دستان او يک اسباب بازی كوچک از قبيل حيوانات پشمالو قرار دهيد تا مانع از عمل وی شود.
4- در مدت زمانی كه كودک سعی می كند اين عادت خود را كنار بگذارد او را در موقعيت‌های ناراحت كننده و استرس‌زا قرار ندهيد، زيرا كودک شما در چنين موقعيت‌هايی برای آرام شدن مجدداً سعی به انجام عادت خود می كند.
5- زمانی كه كودک شما در زمان‌ها و موقعيت‌های مختلف اين عادت خود را انجام نمی دهد او را خيلی تشويق نمائيد. هرگز وی را به خاطر اين عادت، تنبيه و يا سرزنش نكنيد. زيرا اين كار نه تنها سبب ترک كردن اين عادت نمی شود، بلكه اعتماد به نفس وی را نيز تضعيف می كند. دادن جايزه به كودک برای مواقعی كه اين كار را انجام نمی دهد كمك زيادی به وی می كند تا او عادتش را كنار بگذارد.
منبع : سايت webMD
مترجم : نوری فرد